Jezelf zijn op kamp

14-10-2019

Afgelopen zomer gingen via Gave 78 vluchtelingenkinderen en tieners mee met een christelijke kampaanbieder. Sami uit Eritrea vertelt over zijn kampervaringen.

Vorig jaar gingen Sami (13 jaar) en zijn broertje voor het eerst via Gave naar een kinderkamp van Geloofshelden. Ze hadden het zo naar hun zin dat ze dit jaar, toen ze maar niets hoorden, zelf de stoute schoenen hebben aangetrokken. “Ze kwamen schoorvoetend naar me toe en vroegen heel beleefd of ze dit jaar weer mee mochten,” vertelt Gavemedewerker Janneke Berg, “Ze waren er vroeg bij, dus er was nog genoeg plek.”

Saaie zomers
De zomers duren voor Sami erg lang. “Zes weken lang is er niets. Ik ga soms met m’n vader weg. Naar een restaurant of naar familie in Roosendaal. Maar meestal doe ik niets. Vervelen. Een beetje YouTube kijken en televisie. Als er kinderen zijn, ga ik buiten spelen of voetballen. En ik slaap heel erg lang uit.”

Sporten
Toch stond Sami niet te trappelen, toen Janneke hem in 2018 vroeg of hij zin had in een kinderkamp. “Ik had niet zoveel zin, ik wist gewoon niet wat ik daar moest doen. Maar toen ik hoorde dat het een sportkamp was, wilde ik wel. Want ik hou van alle sporten. Ik vond het ook fijn dat het een christelijk kamp was.” Gesport heeft hij volop tijdens zijn eerste kamp van Geloofshelden. “Mountainbiken, judoën en voetballen natuurlijk. Er was een zwembad, waar we elke dag in mochten. Er waren niet veel andere vluchtelingen, vooral Nederlandse kinderen. Maar ik weet nog goed dat ze helemaal niet naar me keken. Ze behandelden me gewoon als een normaal mens. Met een groepje kinderen gingen we een soort bijbelkring houden. Ik heb veel gezongen en veel geleerd over Jezus. Na afloop kregen we een bijbelstudieboekje, daar lezen we thuis nog iedere dag uit.”

‘Je begrijpt elkaar gewoon op zo’n kamp’

Flauwe grapjes
Toen de uitnodiging dit voorjaar uitbleef, is Sami zelf maar op Janneke afgestapt. Samen hebben ze een kamp van Oasekampen uitgezocht. “Op kamp maakt iedereen de hele dag flauwe grapjes. Ik heb de hele week gelachen en hoefde me niet aan te passen. Ik hoorde erbij, ik kon mezelf zijn. Je begrijpt elkaar gewoon op zo’n kamp. Er waren best kinderen die het moeilijk hadden. Van wie de ouders gescheiden waren of bij wie het thuis niet fijn was. Daar kon je over praten, dat is veel makkelijker als jongens onder elkaar dan met een volwassene. Je ontdekt op zo’n kamp dat niemands leven echt gemakkelijk is.”

Respect
Vooral de bijbelstudies hebben Sami heel sterk gemaakt, vindt hij. “Dat kwam ook door onze leider. Hij vertelde dingen uit z’n eigen leven en liet zien wat die te maken had met de Bijbel. Daardoor ben ik de Bijbel veel beter gaan begrijpen. Het was een christelijk kamp, maar dat betekent niet dat je het er de hele tijd over hebt. Alleen ’s avonds, tijdens de bijbelstudie. Maar je moet wel respect hebben, niet vloeken en zo. Dat is normaal, het is net als thuis.”

Ieder kind heeft kamp nodig
Ieder kind heeft eigenlijk zo’n kamp nodig in de zomer. Daarvan is Janneke Berg overtuigd. “Zeker,” beaamt Sami. “Mijn broertje vroeg op de terugweg in de auto al of hij volgend jaar weer mocht. En dan heb ik ook nog wel wat tips. Ik zou nog meer activiteiten willen, nog meer softballen. En als er verwarming is, dan wil ik in de winter ook wel een kamp.

> Wil jij voor de zomer van 2020 vluchtelingenkinderen of tieners aanmelden voor een zomerkamp? Meer informatie vind je hier.